Głowa

Janusz Wilden 1906 Warszawa – 1991 Warszawa Głowa powstała w 1957 roku Drewno polichromowane 30 x 27 x 32 cm Muzeum Zamoyskich w Kozłówce MPK/SW/690 Przed nami imponująca rzeźba dużej, idealizowanej głowy wykonanej z ciemnego, polichromowanego drewna, którego głęboka barwa nadaje dziełu szlachetność i powagę. Twarz, choć uproszczona i pozbawiona naturalistycznych detali, zachwyca symetrią i monumentalnością formy. Szerokie policzki, masywny, szeroki nos oraz pełne, lekko zaciśnięte usta tworzą wyraz siły i godności. Oczy – zamknięte, z wyraźnie zarysowanymi powiekami – sprawiają, że twarz zdaje się być pogrążona w medytacyjnym skupieniu. Gładkie czoło oraz wysokie kości policzkowe podkreślają niemal architektoniczną strukturę, nadając rzeźbie charakter symboliczny i ponadczasowy. Włosy zredukowane do prostych, gładkich płaszczyzn opadają po bokach głowy, przypominając hełm lub ciężką kotarę, co wzmacnia wrażenie spokoju i powagi. Ta minimalistyczna forma jest wyrazem skupienia i wewnętrznej siły, jakby głowa stała się ucieleśnieniem duchowej obecności. Całość zachwyca klarownością, równowagą i intensywną prostotą, które przenoszą widza w przestrzeń medytacji i refleksji nad istotą bytu.